یادداشت‌های یک تبعیدی تنها
با تولدم به این دنیا تبعید شدم و هرسال به جایی پستتریادداشتهای یک تبعیدی تنها
با تولدم به این دنیا تبعید شدم و هرسال به جایی پستتربه خدا بگوئید
به خدا بگوئید برای چند ساعت فقط چند ساعت دنیا را متوقف کند
شاید من بتوانم در این چند ساعت دقایقی را استراحت کنم
و با شتاب به جلو حرکت کنم
دیگه از خستگیام خسته شدم
وقتی دلت خسته شد، دیگر خنده معنای خاصی ندارد
می خندی تا از دیگران غم آشیانه کرده در چشمانت را پنهان کنی
وقتی دلت خسته باشد، حتی اشک‌های شبانه آرامت نمی‌کنند
گریه می کنی چون به گریه کردن عادت کرده ای
وقتی دلت خسته شد، هیچ چیز آرامت نمی کند
به جز پرواز
مناجات
خدایا به داده هایت شکر؛ به نداده هایت شکر؛ به گرفته‌هایت شکر.
چون داده‌هایت نعمت؛ نداده‌هایت حکمت و گرفته‌هایت امتحان است
جانا، رسم میهمان نوازی این نبود
به میهمانی چشمانت خواندیم ...............
رسم میهمان نوازی این نبود جانا............