از خم ابروی توهم هیچ گشایشی نشد

این روزها که هرچه به جلو می‌رویم بیشتر دلگیر می‌شم شاید به خاطر او باشد که باید برای همیشه فراموشش کنم و فقط خاطرات شیرینی که با او داشتم را فقط در ذهن خود نگه دارم و شاید اینکه امسال چقدر زود دیر شد برایم باورش سخت است که این سال را چه طور به روزهای پایانی رساندم و چه طور باید عشقش را به یادگار جا بگذارم.

پ.ن:

 سعی می‌کنم به خود بفهمانم «این خطای دیداست که تو را عشق می بینم»