یادداشت‌های یک تبعیدی تنها
با تولدم به این دنیا تبعید شدم و هرسال به جایی پستتریادداشتهای یک تبعیدی تنها
با تولدم به این دنیا تبعید شدم و هرسال به جایی پستترمدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
هرکسی گمشده ای دارد و خدا گمشده‌ای داشت.
هر کسی دو تاست وخدا یکی بود.
و یکی چگونه می توانست باشد؟
هرکسی به اندازه‌ای که احساسش کنند هست،
و خداکسی که احساسش کند نداشت.
عظمت‌ها همواره در جستجوی چشمی است که آن را ببیند،
خوبی‌ها همواره نگران که آن را بفهمد.
و زیبایی همواره تشنه ی دلی است ک به او عشق ورزد.
دکتر علی شریعتی
سلام.
و خدا کسی که احساسش کند نداشت
داغون شدم....
خداغریب نیست چون حداقل حسنی را داشت تا که او را احساس کند .
در آغاز هیچ نبود...کلمه بود...و آن کلمه خدا بود...
و کلمه،
بی زبانی که بخواندش،
و بی اندیشه ای که بداندش،
چگونه میتواند بود؟
و خدا یکی بود و جز خدا هیچ نبود،
و با نبودن چگونه میتوان بودن؟
و خدا بود و با او عدم،
و عدم گوش نداشت...
و من نبودم و خدا بود و تنهائی و من
درود بر هم میهن نیکم
خدا یکیست
ما شاید چند تا چند تا هم باشیم
ولی او ایزد یکتاست.
یکتاست پروردگار آسمان عشق