در دفتر طبیب خرد باب عشق نیست

گلی که دیروز برایت پست کردم

در راه پژمرده،

این اساس تبعیدست، میدانم!

اما ساقه‌هایش را بو کن!

هنوز دارم به سمتت می‌آیم...

... شنبه 22 دی‌ماه سال 1386 ساعت 22:00

نظرات 2 + ارسال نظر

نرگس شنبه 22 دی‌ماه سال 1386 ساعت 22:40

اساسِ‌ تبعید پژمردن نیست...
اساس تو هم پژمردن نیست...
تو اومدی تا مثله یه گل همه جا رو پر از عطر و نور و شادی کنی...
رسالتِ نور روشناییِ...من مطمئنم...تو هم مطمئن باش!
توو معنی ِ حرکت...یه جوور بودن موج میزنه....پس ببین که هستی...و خواهی بود...شاد و پر از امید به فردا ها
...

شاید آن روز که سهراب نوشت ـ تا شقایق هست زندگی باید کرد؛ خبری از دل پر درد گل یاس نداشت ؛ باید اینجور نوشت هر گلی هم باشی چه شقایق چه گل پیچک و یاس زندگی اجبارست؛ نرگس خانم

نرگس سه‌شنبه 25 دی‌ماه سال 1386 ساعت 12:35

تو که تا اینجاشو نوشتی...چرا تا آخر ننوشتی پس؟
آره زندگی دقیقا اجبار است...زندگی رسمِ خوشایندی نیست...اما آخرش هم میگه لاجرم باید زیست!
شاید واسه ی همین بود که بهت گفتم همه ی آدما یه جور تبعیدی هستن...واسه ی همین اجبار و مجبور بودن ها...واسه ی همین باید ها و نبایدها...واسه ی همین...
....
اومدم آپ جدیدتو بخونم تا مطمئن بشم که...
چرا ننوشتی پس؟ تو که اکتیو بودی که!
من منتظر یه آپم که شاید با پستهایی که قبلن نوشتی خیلی فررررق داره...
من منتظرم...
:)