یادداشت‌های یک تبعیدی تنها

با تولدم به این دنیا تبعید شدم و هرسال به جایی پست‌تر

یادداشت‌های یک تبعیدی تنها

با تولدم به این دنیا تبعید شدم و هرسال به جایی پست‌تر

در کوی عشق شوکت شاهی نمی‌خرند

 

 

انتهای زمین است  ِپایان سرزمین حیات است.

در کویر گویی به مرز عالم دیگر نزدیکیم و از آنست که ماوراءالطبیعه را که همواره فلسفه از آن سخن می‌گوید و مذهب بدان می خواند.

 در کویر به چشم می توان دید می توان احساس کرد و از آنست که پیامبران هم از این جا بر خاسته‌اند و به سوی شهرها و آبادی ها آمده‌اند.

 در کویر خدا حضور دارد ! این شهادت را یک نویسنده رومانی داده است که برای شناختن محمد و دیدن صحرایی که آوازه پر جبرئیل همواره در زیر غرفه‌ی بلند آسمانش به گوش می‌رسد و حتی درختش ـ غارش ـ کوهش ـ هر صخره‌ی سنگش و سنگریزه اش آیات وحی را بر لب دارد و زبان گویای خداوند می‌شود به صحرای عربستان آمده است و عطر الهام در فضای اسرار آمیز آن استشمام کرده است.

(علی شریعتی - کویر)

نظرات 1 + ارسال نظر
مانی دوشنبه 7 آبان‌ماه سال 1386 ساعت 21:38 http://maniyeman.blogsky.com

سلام آدمه تبعیدی وبت نمیگم زیباست چون خالی بند نیستم اما جالبه موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد